Επιστρέφοντας σε ένα χώρο που επί μία δεκαετία με αφοσίωση υπηρέτησα, σκέφτομαι πως όσο περισσότερο δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες ώστε τα παιδιά να ονειρεύονται και να χαμογελούν, τόσο περισσότερο τους δίνουμε την ευκαιρία να συνθέτουν με τις δικές τους νότες τις μελωδίες που πραγματικά αγαπούν. Και επειδή, όπως θα έλεγε, ίσως, και ο Τάσος Λειβαδίτης, τα μεγάλα όνειρα των παιδιών δε χωράνε μέσα στους τέσσερις τοίχους, ας κάνουμε μαζί ένα νέο ξεκίνημα με προορισμό στα όνειρα και στα χαμόγελα των μαθητριών και των μαθητών μας. Άλλωστε, αυτός ο ειδυλλιακός προορισμός πρέπει να είναι και ο κοινός μας στόχος από όποια θέση και αν υπηρετούμε την εκπαίδευση. Τότε, μάλιστα, το ταξίδι μας θα είναι μοναδικό και η ομορφιά που θα μας προσφέρει θα είναι ικανή, όχι μόνο να μας χαρίσει απλόχερα μία απλή αίσθηση πληρότητας, αλλά και να σώσει τον κόσμο, όπως θα συμπλήρωνε και ο γραφικός ήρωας του Φ. Ντοσογιέφσκυ, ο Πρίγκιπας Μίσκιν.

Ξεκινώντας, λοιπόν, το ταξίδι αυτό ας έχουμε στις βασικές μας αποσκευές τη γνησιότητα και τη συμφωνία με τον εαυτό μας, να είμαστε δηλαδή ειλικρινείς και αληθινοί, ώστε να διαμορφώσουμε μαζί ένα ασφαλές κατά τον Carl Rogers περιβάλλον συνεργασίας, που θα χαρακτηρίζεται από αλληλοκατανόηση, αληθινές σχέσεις, αμοιβαίο σεβασμό και ελευθερία στην επικοινωνία και στην έκφραση.

Βέβαια, θα πρέπει να επισημάνουμε πως όπως στη φύση, έτσι και στην ζωή, εκείνο που συχνά τραβά την προσοχή μας δεν είναι μόνο η αρμονία, αλλά και καταστάσεις που συχνά χαρακτηρίζονται από ένταση και πάθη. Δε μας εντυπωσιάζουν, δηλαδή, μόνο μια ωραία πανσέληνος, ή ένα ειδυλλιακό τοπίο, αλλά και ένας συννεφιασμένος ουρανός, ή μία φουρτουνιασμένη θάλασσα. Όμως, αν και η αισθητική παραμένει για πολλούς ανθρώπους ένα καθαρά υποκειμενικό ζήτημα, ας προσπαθήσουμε, όπως θα έλεγε, ίσως, και ο Γκυστάβ Φλομπέρ, οι προθέσεις και οι πρακτικές μας, από όποια θέση και αν υπηρετούμε ή επηρεάζουμε την εκπαίδευση, να είναι ελεύθερες σαν τη θάλασσα, αλλά και απέραντες, ώστε να μη φαίνονται τα όριά τους, όμως και αγνές, ώστε να καθρεφτίζονται βαθιά μέσα τους όλα τα αστέρια του ουρανού και μαζί με αυτά τα όνειρα και τα χαμόγελα των μαθητών και μαθητριών μας.

Με τις σκέψεις αλλά και τις προϋποθέσεις αυτές σας καλώ και σας καλωσορίζω στην ανανέωση της καλής συνεργασίας που αναπτύξαμε κατά την προηγούμενη θητεία μου, όταν με ανάλογους στόχους πορευτήκαμε όλοι μαζί με ακεραιότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης, υλοποιώντας ένα έργο χειροπιαστό και αναγνωρίσιμο.

Στη νέα κοινή αυτή πορεία ξεχωριστά θα ήθελα να χαιρετίσω τη συνεργασία με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες εκπαιδευτικούς, με τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών και μαθητριών, με τις αγαπητές μαθήτριες και τους αγαπητούς μαθητές, με τις Συντονίστριες και τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού έργου, με τους Διευθυντές και τις Διευθύντριες των Σχολείων μας, με το Διοικητικό προσωπικό της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας, καθώς και με αυτό των σχολικών μας μονάδων, με τα στελέχη των υποστηρικτικών δομών της εκπαίδευσης στην πόλη μας, με τους αιρετούς εκπροσώπους του Υπηρεσιακού Συμβουλίου της Δράμας, καθώς και με τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Από το κάλεσμα αυτό δε θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν οι εκπρόσωποι της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Κοινοβουλίου.

Καθώς είναι πλέον δεδομένο πως η εποχή που διανύουμε απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια, εγρήγορση, αγώνα, ευαισθησία και περισυλλογή, ας ταξιδέψουμε έχοντας εξάπαντος το πρόσωπο στραμμένο στον ήλιο, ώστε όποιες «σκιές» μπορούν να βλάψουν την εκπαίδευση να μείνουν, όπως θα έλεγε και ο Walt Whitman, οριστικά πίσω.

 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Σπύρος Κιουλάνης